- ac-ləlöyün
- прил. умирающий с голоду, очень голодный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
löyün-löyün — (Qazax) bax löyünbəlöyün. – Sayalı büvüm löyün löyün xörəx’lər pişirer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
löyün — I (Gədəbəy, Kürdəmir, Qazax) növ, cür. – Axşama iki löyün xörəyimiz var (Kürdəmir) II (Gəncə, Qazax, Şamaxı, Şəki) görkəm, görünüş. – Sənin löyünüη çox pisdi (Qazax); – Dağların löyünü dəgişib (Şamaxı) III (Göyçay, Qazax) bəxt. – Onun löyünü… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
löyün — is. <ər.> dan. Görkəm, görünüş. Löyünü yaxşıdır (pisdir) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləlöyün — sif. dan. Acgöz, tamarzı, görməmiş. // İs. mənasında. Acdan ləlöyün törər. (Ata. sözü). // Ehtiraslı, həris. ◊ Ləlöyün getmək – bir şeyin arzusunda olmaq, həsrətini çəkmək; bir şey üçün əldən getmək. <Veys:> Sən ondan ötrü, deyəsən, lap… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləlöyün — (Başkeçid, Borçalı) bax lələvin. – Ə:, ləlöyün kimi nə soxulursaη yeməyə (Borçalı) ◊ Ləlöyün döymək (Mingəçevir) – yalvarmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
löyünbəlöyün — (Göyçay, Mingəçevir) növbənöv, cürbəcür. – Daşdı qayada löyünbəlöyün otdar var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lö:n — I (Borçalı, Qazax, Tovuz) bax löyün I II (Cəbrayıl, Şamaxı) bax löyün II. – Munun bir lö:ününə tamaşa elə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lö:n-lö:n — (Qazax) bax löyünbəlöyün. – Qarpız lö:ün lö:ündü, kimisinə hazarı de:llər, kimisinə qaxet de:llər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xaşal — sif. dan. Sallaq (yekə) qarın, şişman. Burnu biz, qarnı xaşal; Bu pis, löyün başdı birə. A. Ə.. Qarnı xaşal, qurşağı örkən kimi; Gözləri göy, sinəsi xırman kimi. Ə. N.. <Həşim> əllərini xaşal qarnının üstündə çarpazladı. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti